- To wydarzenie minęło.
Wydarzenie Nawigacja
02.10.2022 r. Dwudziesta Siódma Niedziela zwykła, Rok C, II
Przyjdźcie, radośnie śpiewajmy Panu, *
wznośmy okrzyki ku chwale Opoki naszego zbawienia.
Stańmy przed obliczem Jego z uwielbieniem, *
z weselem śpiewajmy Mu pieśni.
Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie
Ewangelia (Łk 17, 5-10)
Służyć z pokorą
Refleksja :
Wiadomo, że nie jesteśmy nieużyteczni, gdy czynimy dobro. A poza tym Bóg kocha nas nie ze względu na naszą użyteczność, ale po prostu za to, że jesteśmy.
Dlaczego więc mamy mówić: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”? Chodzi o to, abyśmy pamiętali, że czyniąc dobro innym, wyświadczamy je sobie.
Konkretnie: dopiero, gdy czynimy dobro, czyli „wykonujemy to, co powinniśmy wykonać”, realizuje się nasze człowieczeństwo. A gdy to się dzieje, znajdujemy się już na prostej drodze do szczęścia. I to szczęścia wiecznego… (źródło deon.pl)
Wideo komentarz do Ewangelii: #tylko_Słowo – Łk 17,5-10
Niedzielne rozważania ewangeliczne prowadzą: ks. Tomasz Bierzyński i ks. Wojciech Mazurek
Kraina wiecznej miłości
Kiedy wejdziesz, przez swą wiarę w krainę wiecznej miłości wiedz,
że Duch Miłości zaledwie dopiero cię dotknął i wprowadził mocą
i żarem Bożego Ducha, byś serce swe prowadził ku sprawiedliwości,
zostawiając wszystko, co prowadzi do nicości.
Zaczynasz drżeć i płakać, i czujesz, jakbyś stał wśród kwitnących ogrodów, słyszał śpiew ptaków i szum tryskających z ziemi wód, zraszających twoje ciało i duszę, doznając oczyszczenia, jako boży cud, by stać się na nowo dziecięciem, według woli z góry Pragnących.
Nie dziw się już teraz swego stanu, bo poznajesz i czujesz, że Pan wszelkiego Miłosierdzia, wypełnia twoje serce ogromem swej Miłości, przelewając w nadmiarze twoją duszę, która aż pęka z nadmiaru tej miłości.
I wołasz w drżeniu i płaczu: – Panie, Ty zabierasz mi nietrwałą stworzeń pociechę, bo tak naprawdę, żadna rzecz pożądana, nigdy do końca nie zdoła zaspokoić mojego pożądania.
A teraz, skoro dotknął mnie żar Twej Miłości, Ty jeden wystarczysz miłującemu, a wszystko na świecie staje się bez wartości.
Dlatego Boże, błagam Cię i proszę, bym przepełniony żarem tej miłości, mógł dzielić się z innymi, by przyjęli i doznali ognia Twej miłości.
19 stycznia, 2010 Autor: hiobogus
Pieśń: Bądź tu – Krzysztof Koniarek
WIDEO: KSIĄDZ Z OSIEDLA – ks. Rafał Główczyński
Czym BÓG jest ZAJĘTY?… (przemyślenia na temat koronawirusa)
Z THEOFEEL:
Miłość jest większa od lęku!
PIEŚŃ: Różańcowa Pani Nieba Ziemi
Piękna pieśń maryjna o sile Różańca Świętego, śpiewa Ola Stolarek
