- To wydarzenie minęło.
Wydarzenie Nawigacja
04.07.2021 r. Czternasta Niedziela zwykła, (Rok B, I)
Do Ciebie wznoszę oczy, który mieszkasz w niebie. †
Jak oczy sług są zwrócone na ręce ich panów, *
jak oczy służebnicy na ręce jej pani,
tak oczy nasze ku Panu, Bogu naszemu, *
dopóki się nie zmiłuje nad nami.
Do Ciebie, Boże, wznoszę moje oczy
Ewangelia (Mk 6, 1-6)Jezus lekceważony w Nazarecie
Komentarz do Ewangelii:
Pierwsze publiczne wystąpienie Jezusa w Nazarecie przyjęte zostało z napięciem i zdumieniem. Jezus przemawiał zapewne prosto, by wszyscy Go zrozumieli, a równocześnie w sposób nowy, inny, oryginalny, spontaniczny. Wypowiedziane słowa wypływały z Jego głębi; były Jego słowami, Jego doświadczeniem, Jego życiem.
Po pierwszym sukcesie, Jezus ponosi „fiasko ewangelizacyjne”. Starożytne przysłowie mówi: Prorok jest lekceważony w swojej ojczyźnie, a lekarz nie uzdrawia swoich znajomych. W swojej ojczyźnie, w Nazarecie, na progu działalności misyjnej, w obecności współziomków, bliskich i swojej Matki zostaje odrzucony, niezrozumiany, zlekceważony. Mieszkańcy Nazaretu nie poszli za pierwszym natchnieniem i zdumieniem nauką Jezusa. Zakwalifikowali Go i zaszufladkowali: jest zwyczajny, biedny, przeciętny jak oni. Do tej ciasnoty osądów, opinii, które duszą głos prawdy, doszła jeszcze jedna z wad – zazdrość.
Mimo pozornego fiaska, Jezus nadal w wolności głosi Ewangelię. Po odrzuceniu w Nazarecie nie próbuje szukać innych bardziej wyrafinowanych form i metod nauczania. Czyni to samo, co przedtem. Podąża ewangeliczną drogą. Głęboko wierzy w słuszność swojej misji otrzymanej od Ojca. Wolność pozwala Mu przekraczać ramy jednego miejsca i iść wciąż naprzód i dalej, stawać wobec nowych wyzwań, przekraczać ciasnotę miejsc i ludzkich serc… (źródło: deon.pl)
Wideo komentarz do Ewangelii, o. Michał Legan, Paulin
Jeśli Bóg zechce
(Rdz 17,1.9-10.15-22; Mt 8,1-4)
Jeżeli tylko sam Pan Bóg zechce,
ustąpić muszą prawa natury.
A On Stwórca przecież wie najlepiej,
czego nam trzeba, bo widzi „z góry”.
Stuletni Abraham. Trędowaty.
Starość. Nieuleczalna choroba,
wobec wszechmocy Bożej i łaski,
to żadna tama albo przeszkoda.
Różny mamy żywot na tej ziemi.
„Homo homini lupus” nas sięga.
Lecz wiara jest poręką zbawienia,
a za nią stoi Boża potęga.
Abraham czy trędowaty, to ci,
co uczą nie tylko w Boga wierzyć,
ale co najistotniejsze tutaj,
Bogu zaufać oraz zawierzyć…
