Byli nasi proboszczowie w „Słowniku księży lwowskich”

25
cze

27.05.2020 r.  na pocztę parafialną wpłynął e-mail o treści…

„Przewielebny Księże Proboszczu, poszukuję fotografii księży lwowskich: Jana Pipusza i Franciszka Wyszatyckiego związanych z parafią Zbąszynek. Może takie się znajdą w zbiorach archiwum parafialnego? Najlepsze byłyby portretowe, takie np. jak do dowodu osobistego. Przygotowałem do druku Słownik księży lwowskich ekspatriantów i do tego opracowania takie zdjęcia byłyby potrzebne. Będę wdzięczny za odpowiedź. Za trud dziękuję! Z pozdrowieniem w ChrystusieBp Mariusz Leszczyński Zamość”.ks. Biskup dr hab. Mariusz Leszczyński

Ksiądz Biskup dr hab. Mariusz Leszczyński
jest Biskupem pomocniczym Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej

Oczywiście odpowiedzieliśmy na prośbę ks. Biskupa Mariusza Leszczyńskiego i wysłaliśmy posiadane życiorysy i zdjęcia z archiwum parafialnego, ks. Proboszczów przybyłych na Ziemie Zachodnie w 1945 r. z kresów wschodnich, a głównie z rejonu lwowskiego. W wydanym „Słowniku księży lwowskich ekspatriantów” znalazło się dwóch Proboszczów posługujących w parafii Kosieczyn z siedzibą w Zbąszynku tj. ks. Jan Pipusz i ks. Franciszek Wyszatycki oraz dwóch kapłanów powstałej naszej parafii w 1957 r.  ks. Jan Palica i ks. Józef Ferensowicz.

Poniżej podajemy pełny tekst o wymienionych wyżej kapłanach, którzy znajdują się w Słowniku opracowanym przez ks. Biskupa Mariusza Leszczyńskiego.


ks. Jan Pipiusz, Proboszcz parafii Kosieczyn z siedzibą w Zbąszynku w l. 1945-46 i w latach 1951-56

Ks.   PIPUSZ   Jan  (1901–1971)

Proboszcz Parafii Kosieczyn
z siedzibą w Zbąszynku
w latach IV.1945–III.1946 i w latach 1951–1956

            Ur. 23 III 1901 w Czernelicy. Syn Romualda i Jadwigi z d. Skawińska. Uczęszczał do gimnazjum w Horodence i Kołomyi. Po maturze w 1919 wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jana Kazimierza. Ukończył je w 1923. 12 VIII 1923 został wyświęcony na kapłana przez abp. Bolesława Twardowskiego w katedrze lwowskiej. Był wikariuszem par. Horodenka (1923-1925), katechetą szkolnym par. Kozowa (1925-1927), wikariuszem i administratorem par. Sokołówka Hetmańska (1927-1929), adm. par. Połupanówka (1929-1934) i prob. par. Wiśniowczyk (1934-1944). Po ewakuacji tej parafii, 14 VI 1944, pracował w Podhajcach. Tam też przywiózł łaskami słynący obraz Pana Jezusa Miłosiernego.

16 kwietnia 1945 r., w ramach ekspatriacji, wyjechał na Ziemie Zachodnie i Północne. Pracował w administracji apostolskiej w Gorzowie Wlkp. Był wikariuszem substytutem par. Kosieczyn, Zbąszynek (18 IV 1945-III 1946) i Koźminek (od 28 XI 1945), adm. par. Śmieszkowo, wik. par. Łupice (15 III 1946-XI 1951), adm. par. Kosieczyn z zamieszkaniem w Zbąszynku (21 XI 1951-VII 1956) i Szczaniec Wielkopolski (XII 1956-1961). Po przejściu na emeryturę w 1961 był kapelanem sióstr Opatrzności Bożej w Wielkiej Wsi k. Kopanicy. Zmarł 29 XII 1971 w szpitalu w Wolsztynie i został pochowany w Kosieczynie.

Opracowanie: ks. Bp Mariusz Leszczyński,  Zamość  29 .V .2020

Kościół  parafialny za czasów ks. Jana Pipiuszatak wyglądał kościół parafialny po zakończonej wojnie w 1945 r. (foto: Sławomir Nowak)Prezbiterium kościoła ewangelickiego l.30-te XX w. (foto arch. Urzędu Miejskiego)ks. Proboszcz Jan Pipusz z dzieć mi pierwszokomunijnymi, V.1955 r. (foto: Teresa Florczyk-Baszko)


Ks. Franciszek Wyszatycki, Proboszcz Parafii Kosieczyn z siedzibą w Zbąszynku w latach 1946-1951

Ks.   WYSZATYCKI    Franciszek  (1883–1967)

Proboszcz Parafii Kosieczyn
z siedzibą w Zbąszynku
w latach 1946 – 1951

Ur. 23 III 1901 w Czernelicy. Ur. 2 XII 1883 w Dynowie w diecezji przemyskiej. Syn Jana i Rozalii z d. Iwańska. Tam uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie do gimnazjum w Przemyślu i Rzeszowie. Po maturze w 1903 wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie i rozpoczął studia filoz.-teol. na WT Uniw. Lwowskiego. Ukończył je w 1907. 30 VI 1907 został wyświęcony na kapłana przez abp. J. Bilczewskiego w katedrze lwowskiej. Był wik. par.: Bełz (1907-1908), Cieszanów (1908-1909), Monasterzyska (1909-1911) i par. katedralnej we Lwowie (1911-1919), a następnie prob. par. Otynia (1919-1936). Zorganizował tam Akcję Katolicką, był prezesem <Rad Nadzorczych Spółdzielni>, Składnicy Kółek Rolniczych, Mleczarni i TSL. Odrestaurował kościół. Pełnił funkcję dziekana dek. Kołomyja (od 1934). Od 1936 był prob. par. Halicz oraz dziekanem dek. Konkolniki (1936-1943) i wicedziekanem dek. Stanisławów.

W październiku 1943, w ramach ekspatriacji, wyjechał do Dynowa. Starał się o pracę w diec. katowickiej, ale został skierowany na Ziemie Zachodnie i Północne (23 VII 1945). Udał się do administracji apostolskiej Śląska Opolskiego. Był tam wik. kooperatorem par.: Tułowice, Goszczyce, Ligota Tułowicka, Żabiny i Szydłów (27 IX 1945-21 XI 1946). W 1946 r. przeniósł się do administracji apostolskiej w Gorzowie Wlkp. Pełnił funkcję prob. par. Kosieczyn z siedzibą w Zbąszynku i dziekana dek. Babimost (11 XII 1946-21 XI 1951). W 1951 r. powrócił do adm. apost. Śląska Opolskiego. Był kapelanem sióstr de Notre Dame w Gliwicach (12 XII 1951-1967). Miał odznaczenie kościelne RM (1932). Zmarł 15 maja 1967 w klinice w Zabrzu i został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Gliwicach.

Opracowanie: ks. Bp Mariusz Leszczyński,  Zamość 29 V 2020.

Kościół   parafialny  za  czasów ks. Franciszka Wyszatyckiegoks. Proboszcz Franciszek Wyszatycki z dziećmi po procesji Oktawy Bożego Ciała, 1950 r. (foto: Czesława Wieczorek)Efektownie wyglądające prezbiterium po żmudnych pracach ks. Proboszcza Franciszka Wyszatyckiego i parafian, 1951 r. (foto: arch. parafii)


Ks.   Prałat   PALICA  Jan   (1895–1974)

Proboszcz Parafii w Zbąszynku
w latach 1958 – 1968

Ur. 2 I 1895 w Kozłowie, dek. Brzeżany, syn Dominika i Marii z d. Żuklińskiej. W rodzinnej miejscowości uczęszczał do szkoły powszechnej, a następnie do c.k. Gimnazjum Wyższego w Brzeżanach i VI c.k. Gimnazjum we Lwowie (od 1906), gdzie zdał maturę w 1914. Był wychowankiem Małego Seminarium we Lwowie. W 1915 wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na WT Uniwersytetu Lwowskiego. Ukończył je w 1919. 29 V 1919 został wyświęcony na kapłana przez abp. Józefa Bilczewskiego w katedrze lwowskiej. Pracował jako wikariusz par. Dunajów (1919 –1921) oraz ekspozyt par. Wicyń (1921 –1931), gdzie rozwijał akcję religijną-oświatową i budował kościół (1925–1927). Od 21 VIII 1931 pełnił funkcję administratora par. Kuropatniki, a następnie jej proboszcza (1931 – 1934). Tu również działał na polu religijno-oświatowym i społecznym. Założył Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Męskiej. Piastował stanowisko wicedziekana dek. Brzeżany (od 29 XII 1933). Od września 1934 do grudnia 1937 sprawował funkcję proboszcza par. Delatyn , a od 3 XII 1937 par. Kałusz . Był także wicedziekanem dek. Dolina.

5 VIII 1945 wyjechał na Górny Śląsk w ramach ekspatriacji, zabierając ze sobą wyposażenie kościoła z Kałusza ( w tym obraz Matki Boskiej Wszystkich Narodów). 17 IX 1945 przybył do Katowic i starał się o pracę w tej diecezji. Został jednak skierowany ę do administratury apostolskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Był rządcą i katechetą szkolnym w par. Gryfino (1945 – 1955) i jej proboszczem (od 7 V 1951) oraz dziekanem tego dekanatu (1945 – 1955). Remontował kościół parafialny, który 2 V 1945 poświęcił, i kościoły filialne. Następnie pełnił funkcję proboszcza par. Szczecin-Dąbie (1955 – 1958) i dziekana tamtejszego dekanatu (1956 – 1958), proboszcza par. Macierzyństwa NMP w Zbąszynku (11 VII 1958 – 1 VII 1968) i dziekana (w zastępstwie) dek. Babimost (1967 – 1968). Nadto z posługą duszpasterską dojeżdżał do kościoła filialnego w par. Kosieczyn. Zasiadał w diecezjalnej Radzie Konsultorów jako członek (od 9 III 1954). 27 VI 1969 przeszedł na emeryturę i zamieszkał w prywatnym domu w Zbąszynku. Miał wyróżnienie kościelne RM (1954), a także tytuł tajnego szambelana papieskiego (prałata, 5 XI 1964). Zmarł 25 IV 1974 w szpitalu w Zielonej Górze. Został pochowany na cmentarzu w Zbąszynku.

Opracowanie ks. Bp Mariusz Leszczyński,  Zamość, 29 V 2020.

Kościół   parafialny  za  czasów  ks. Prałata  Jana PalicyPrzebudowane prezbiterium za ks. Jana Palicy, XII.1959 r. (foto: arch. parafii)6.XI.1960 r. poświęcenie fiugry NMP z Lourds przez ks. Jana Palicę (foto: arch. parafii)Nawiedzenie parfii przez kopię cudownego obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej 16.XII.1962 (foto: Zofia Ślozowska)


ks. Prałat Józef Ferensowicz, Proboszcz parafii Zbąszynek w l. 1969 – 1987

Ks.   Prałat   FERENSOWICZ  Józef   (1915–1999)

Proboszcz Parafii w Zbąszynku

w latach  1969 – 1987

Ur. 5 III 1915 w Zazulach-Kozakach, dek. Złoczów, syn Karola i Franciszki z d. Stojanowskiej. W rodzinnej miejscowości uczęszczał do szkoły powszechnej (do 1926). Naukę kontynuował w humanistycznym Państwowym Gimnazjum Męskim im. Króla Jana Sobieskiego w Złoczowie. Po maturze w 1934 wstąpił do seminarium duchownego we Lwowie i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne na WT UJK. Ukończył je w 1939, uzyskując tytuł magistra teologii. 18 VI 1939 został wyświęcony na kapłana przez abp. Bolesława Twardowskiego w katedrze lwowskiej. Był wikariuszem par. kolegiackiej w Stanisławowie (5 VIII 1939 – 6 VI 1946).

6 VI 1946 wyjechał w ramach ekspatriacji do administratury apostolskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Pracował jako wikariusz i katecheta szkolny par. Witnica nad Wartą (4 VII 1946 – 28 VI 1947). 1 VII 1947 objął urząd prefekta Niższego Seminarium Duchownego w Słupsku, którego był organizatorem i dyrektorem (od 1952). W 1951 został inkardynowany do administratury apostolskiej w Gorzowie Wielkopolskim. Po zamknięciu seminarium w 1959 przez władze państwowe został dyrektorem Wydziału Nauki Katolickiej w kurii biskupiej w Gorzowie Wielkopolskim (6 II 1959 – 18 VI 1969). Nadto pełnił funkcje: diecezjalnego wizytatora nauki religii (8 II 1959 – 15 XI 1969), duszpasterza nauczycieli (od 4 VII 1959) i wizytatora żeńskich zgromadzeń zakonnych (3 XI 1960 – 18 VI 1969). 21 VI 1969 otrzymał nominację na wikariusza zarządcę par. Zbąszynek, a 26 sierpnia na jej administratora. Rozwijał tam ruch katechetyczny i oazowy, odrestaurował kościół (1972–1980) i wybudował dom katechetyczny (1982). 30 VI 1987 przeszedł na emeryturę i zamieszkał na plebanii par. Matki Bożej Królowej Polski w Gorzowie Wielkopolskim. Należał do grona sędziów prosynodalnych (od 29 XII 1953) i Rady Kapłańskiej (od 6 VIII 1969). Otrzymał wyróżnienie kościelne RM (1953). Przysługiwały mu tytuły: szambelana papieskiego (31 X 1963), prałata (13 IV 1975) oraz kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Gorzowie Wielkopolskim (19 II 1992). Miał obywatelstwo honorowe miasta Zbąszynka (1997). Zmarł 10 XII 1999 w Gorzowie Wielkopolskim gryhazardowezadarmo.online i został pochowany przy kościele par. w Zbąszynku.

Opracowanie ks. Bp Mariusz Leszczyński, Zamość-Lubaczów 6 VI 2020.

Kościół   parafialny  za  czasów  ks. Prałata  Józefa Ferensowicza23.V.1971 r. I-Komunia św. (z lewej w środku) ks. Proboszcz Józef Ferensowiczi Wikariusz o. Marek Passon04.02.1973 r. wyremontowane prezbiterium w kościele parafialnym dostosowane do wymogów II Soboru Watykańskiego (foto: arch. parafialne)04.02.1973 r. Ordynariusz Diecezji Gorzowskiej ks. Bp Wilhelm Pluta, który poświęcił wyremontowane prezbiterium w kościele parafialnym (foto: arch. parafialne)1984 r. (po prawej) prezbiterium z nową nadstawą ołtarza (foto: Zdzisław Nowak)


opracowanie:  Jerzy Ganecki

Leave a Comment

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.